روايه ملاكي فهد وملاك
ذهب كل من فهد وآدم الى كلية الهندسه وجلسوا فى كافيه مستنين مها اخت فهد وف أولى كليه صيدله مع ملاك ومنه
اثناء انتظارهم
آدم بتوهان: اوبا بص اللى هناك دى
فهد: فين دى ؟
آدم: هناك اهى يالا ام دريس اسود وطرحه أوف وايت
فهد: اها جميلة فعلًا
آدم: جميلة ايه يا عم دى ملاك
فهد: مابلاش السيرة دى
فهد بتوهان: فعلًا دى اكيد اسمها قمر أو جميله
مها ؛ مين دى يا سى فهد
فهد: خلصتى ؟
مها: أيوة، مالك بتبص على مين
فهد: ______
مها: ماله ده، هو بيبص على مين يا آدم ؟
ادم: ________
ده انتوا متخلفين أنا هجيب حاجه وراجعه
فهد: مين دى أول مره اشوفها
فهد: هو فين ده ؟
آدم: يالا اللى واقف بيبوس راسها ده سيف
آدم: اها تصدق هو
مها من خلفهم: لسه سرحانين
فهد: مها هي مين اللى سيف واقف معاها دى ؟
مها بصوت عالى وفرحه: ملاااااااك
فهد بصدم#مه
فهد بصدم#مه: ملاك مين
مها: ملاك بنت خالك
مها: أيوة والله، أنا هروح اسلم عليها
عند ملاك
سيف: انتى مجتيش البيت ليه يا ملاك مش ماما اتفقت مع خالى أنك هتفضلى معانا
ملاك: لأ يا ابيه أنا هخلينى فى السكن مش هروح عند حد
سيف : حد ايه انتى هتكونى عند عمتك
منه: طب ما تيجى عندى يا ملاك
ملاك: لأ مش هينفع
سيف: معلش يا انسه هي هتيجى عند عمتها
منه بعصبيه: والغبى اخوك كل شويه يغلط فيها صح
ملاك: منه اسكتى
سيف: هو فى ايه يا ملاك هو فهد قالك حاجه ؟!
ملاك: لأ يا أبيه مفيش
وصلت مها
مها: وحشانى أوى يا ملوكه
ملاك: وانتى كمان والله وحشتينى أوى، طمنينى عليكى
مها: بخير الحمدلله
منه: أنا همشى يا ملاك وكلمينى متنسيش
بقلمي/ رنا شريف
ملاك: حاضر يا منه
بعد ما منه مشيت
