قصه حور الجزء السابع والثامن عشر كامله

فتحت باب العربيه ونزلت وقفت قدام سيف وبعصبيه شديده 
نعم يا دكتور سيف حق ايه الى ليك عندى ان شاء الله
حور كانت بتتكلم بنبره مليانه ثقه أنما هى من جواها مړعوبه وخاېفه لتسمع الأجابه الى فى بالها 
سيف انتى كنتى ست خاينه وضحكتى عليا وخونتينى 
حور هو الى بيطلق ويتجوز اليومين دول بيبقا خاېن ولا اى مش فاهمه 
سيف لطش حور بالقلم وبزعيق قالها متستهبليش علشان انا عرفت انى مبخلفش 
حور حطيت ايديها على وشها والدموع فى عينيها 
سيف يعنى انتى كنتى پتخونينى ومكنتيش حامل منى اصلا زمان 
حور فضلت حاطه ايديها على وشها ورجعت ركبت عربيتها بسرعه وفضلت تسوق لحد مبعدت شويا وبعدين نزلت من العربيه وفضلت تضحك ضحك هستيرى فالشارع وبعدين اول مروحت البيت دخلت من الباب وهى حاطه ايديها على نص وشها 
احمد حاطه ايدك على وشك لى يا حور 
حور مفيش حاجه يا حبيبى 
احمد قام وقف وقرب من حور وشال ايديها من على وشها 
احمد پصدمه ايه الى عمل كدا فوشك يا حور 
حور مفيش حاجه يا حبيبى قولتلك 
احمد بصوت عالى ازاى يعنى ما فيش حاجه ووشك احمر ووارم كدا! 
حور حاډثه بسيطه يا حبيبى بالعربيه بس الحمدلله عدت ع خير 
احمد مسك حور من ايديها بسرعه وپخوف طيب انتى كويسه 
متأكده ان مفيش حاجه بټوجعك 
وفاللحظه دى حور افتكرت كلام سيف وفضلت تضحك تانى ضحك هستيرى وسابت احمد وطلعت اوضه يحيى وكان معاه المربيه 
حور بصيت للمربيه وقالت وهى بتضحك دى مفهماه انه ميخلفش وتلاقيها هى الى مبتخلفش اساسا ما هو ربنا بردوا مبيسيبش خليها تعيشه فالوهم طول عمره واهو بالمره متخليش يجى عالبلوا الحقيقيه خالص 
حور تانى يوم حطيت ميكب تقيل ولبست ونزلت 
احمد متطلعيش بعربيتك يحبيبتى انا هوصلك وهجيبك وانا جاى 
حور لا يا احمد مش عاوزه اتعبك معايا يعنى الى يروح فينا بدرى الافصل ميستناش التانى علشان يحيى 
احمد متقلقيش ع يحيى
حور نزلت من عربيه احمد ودخلت المستشفى واول محطه شنطتهت وقعدت على المكتب لقيت البال اتفتح ويقين وقفت قدامها 
يقين ازيك يا حور عامله اى 
حور بصيتلها من تحت لفوق وحطيت رجل على رجل 
وقالتلها انا بخير الحمدلله المهم انى احسن منك 
يقين بسى يا حور انا هجيب من الأخر ومش هطول عليكى جوزى ملكيش دعوه بيه وابتدى عنه 
حور شبكت ليديها فى بعضها وبصت ليقين وقالتلها 
انا والله ست متجوزه والى انتى بتقولى عليه جوزك ده انا الى سبته زمان وهربت ودالوقتى انا مش شايفاه اصلا فبدل متجيلى روحى لجوزك 
يقين بعصبيه لسا جايه تمشى 
حور قال سيف طلع مبيخلفش صحيح! 
يقين وقفت مكانها ومتحركتش خطوه ورجعت اتديرت وبصيت لحور 
حور اما غريبه صحيح قال انا كنت ست خاينه! 
يقين پخوف قصدك اى يا حور بالكلام ده 
حور قامت وقفت قدام يقين وبنبره جافه قالتلها 
اقصد انك لعبتيها صح بس على حساب حور